Męski Strój Łowicki XIXw.

Dawniej w męskim stroju łowickim spodnie (portki) uszyte były z samodziałów lniano-wełnianych. W pierwszej połowie XIX wieku mężczyźni nosili spodnie jednobarwne z lnianego płótna. Spodnie w kolorowe pasy pojawiły się dopiero w drugiej połowie XIX wieku w latach 1870-1880. Zmiany kolorystyczne w tkaninach na spodniach są takie same jak w tkaninach na wełniaki. Początek XX wieku to dominacja tła pomarańczowego. W skład stroju męskiego wchodziły też pasy wykonane na warsztacie tkackim. Kolorystyka pasów przeszła tą samą rewolucję co samodziały na spodnie.

Bogatszy chłop nosił sukmanę z granatowego sukna z czerwonymi mankietami, pomarańczowe spodnie w podłużne, kolorowe prążki, czarny lejbik i spencer z czarnego sukna z chlapkami, obszyty taśmą, zapięty na mosiężne guziki. Początkowo nakrycie głowy stanowiła czapka "kapuzdra". W późniejszym czasie zaczęto nosić kapelusz średnio wysoki, lekko spłaszczony, który udekorowany był kwiatami.

Pas służył do przepasania lejbika (kamizelki), spencerka (marynarki) i sukmany (płaszcza). Te części stroju łowickiego szyte były przez krawców w Łowiczu. W chłodne dni mężczyźni nosili białe sukmany zwane brzezinioki. Pod koniec XIX w. pojawiają się sukmany granatowe a w pierwszych latach XX wieku modne są czarne kapoty.

W zimie mężczyźni nosili kożuchy kupowane na jarmarku w Łowiczu.