Ziemia Łowicka zaprasza

Powiat Łowicki położony jest na Mazowszu, pomiędzy dwoma największymi miastami Polski - Warszawą i Łodzią, w rejonie skrzyżowania obecnych dróg krajowych i autostrad: Wschód - Zachód A2 (Terespol - Świecko) i Północ - Południe A1 (Gdańsk - Gorzyce). Przecina go magistrala kolejowa z Zachodu na Wschód. Powiat łowicki 2 zajmuje powierzchnię 987 km i jest zamieszkiwany przez ok. 83 tys. osób.

Ziemia Łowicka odgrywała ważną rolę w dziejach Rzeczypospolitej Polskiej już od początków istnienia państwa. Od XII do XVIII w. miasto i jego okolice stanowiły własność arcybiskupów gnieźnieńskich. Od 1572 r. miasto Łowicz w okresie bezkrólewia pełniło funkcję „drugiej stolicy” Polski, a prymas pełnił funkcję „interrexa”. Na tym terenie tworzyli najwięksi artyści ówczesnej Rzeczypospolitej: Canavesi, Michałowicz, van den Block, Poncino, Tylman z Gameren, Palloni, Schreger, Plersch. Ślady ich działalności, zachowane w doskonałym stanie, można oglądać na terenie powiatu łowickiego. Za przykład może służyć zespół pałacowo-parkowy Radziwiłłów w Nieborowie, który – z całą pewnością – można uważać za architektoniczną wizytówkę Ziemi Łowickiej. Jest to tylko jeden z wielu obiektów godnych polecenia uwadze turysty. W odległej o 5 km od pałacu Arkadii znajduje się park romantyczno-sentymentalny założony przez Helenę Radziwiłłową z Przeździeckich, zaprojektowany m.in. przez Sz. B. Zuga i H. Ittara.

Miejsc, w których można natknąć się na ślady historii jest na Ziemi Łowickiej zdecydowanie więcej. Warto wspomnieć chociażby o tych najważniejszych: kaplica wczesnobarokowa w Domaniewicach, klasycystyczny pałac w Walewicach – miejsce narodzin syna cesarza Napoleona I i Marii Walewskiej, pałac Łączyńskich w Kiernozi, gdzie z rąk ojca Fryderyka Chopina pobierała nauki Maria Walewska z Łączyńskich, wieś Boczki – miejsce urodzenia Józefa Chełmońskiego, skansen w Maurzycach oraz unikatowe, prywatne muzeum ruchomych rzeźb ludowych w Sromowie.

Miejscem, którego nie można pominąć odwiedzając powiat łowicki jest miasto Łowicz. Dawna siedziba arcybiskupów gnieźnieńskich, w której zachowało się w doskonałym stanie wiele zabytków architektury sakralnej i świeckiej, posiada bazylikę mniejszą - miejsce wiecznego spoczynku 12 prymasów Polski.

Trudno też pominąć w swych wędrówkach Muzeum w Łowiczu, gdzie znajdują się kolekcje etnograficzne dające świadectwo bogatej historii oraz kultury materialnej mieszkańców Ziemi Łowickiej.

Ziemia Łowicka to miejsce, które zadowoli najbardziej wybrednych turystów. W piękne mazowieckie krajobrazy wpisane są cenne zabytki architektoniczne. Możliwość aktywnego wypoczynku mają turyści preferujący piesze wędrówki oraz wycieczki rowerowe.

Bielawy

1. Gotycki kościół parafialny pw. Nawiedzenia N.M.P. i św. Józefa z 1. poł. XV w., zaliczany do najcenniejszych zabytków reprezentujących tzw. gotyk mazowiecki.

www.diecezja.lowicz.pl/parafia/nawiedzenia-najswietszej-maryi-panny-w-bielawach

Boczki

1. Kościół parafialny pw. św. Rocha, obok drewniana kaplica z 1761 r. z fundacji abpa Władysława Łubieńskiego. Klasycystyczny dwór z 1930 r. wzniesiony na miejscu dawnego dworu. W 1849 r. urodził się w nim wybitny polski malarz Józef Chełmoński.

www.diecezja.lowicz.pl/parafia/sw-rocha-w-boczkach-chelmonskich

Borów

1. Dwór rodziny Grabskich, miejsce urodzenia w 1874 r. Władysława Grabskiego, premiera i ministra skarbu II RP, „ojca polskiej złotówki”.

Chruślin

1. Kościół pw. św. Michała Archanioła, gotycko-renesansowy z przełomu XV i XVI w., wyposażenie i epigrafika z okresu XVI-XVIII w. Wewnątrz polichromie Z. Baudouin de Courtenay z 1930 r. Dzwonnica klasycystyczna z 1. połowy XIX w.

www.diecezja.lowicz.pl/parafia/sw-michala-archaniola-w-chruslinie

2. Kopiec Tadeusza Kościuszki z 1917 r.

Czatolin

1. Miejsce pierwszego zrzutu alianckiego nad okupowaną Polską w nocy z 7 na 8 XI 1941 r. Lot ten rozpoczął systematyczne zrzuty sprzętu dla Armii Krajowej.

Domaniewice

1. Kaplica - Sanktuarium p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wzniesiona w latach 1631-1633 z fundacji mieszczan krakowskich Wojciecha i Jakuba Celestów. Wewnątrz cudowny obraz Najświętszej Marii Panny oraz unikatowe organy o prospekcie w kształcie orła z rozpostartymi skrzydłami.

2. Kościół parafialny pw. św. Bartłomieja Apostoła z pocz. XX w.

Guźnia

1. Cmentarz wojenny z okresu drugiej wojny światowej.

Kiernozia

1. Kościół parafialny pw. św. Małgorzaty z XIV w., pierwotnie gotycki,  wielokrotnie przebudowywany. Wewnątrz chrzcielnica z 1519 r., kamienne epitafia Sierpeckich, Piwów, Łączyńskich i Lasockich. W krypcie znajduje się nagrobek Mari Walewskiej z Łączyńskich.

www.archidiecezja

2. Klasycystyczny pałac Łączyńskich z 1. poł XIX w.

Kompina

1. Kościół parafialny pw. św. Wojciecha bpa i św. Barbary, neogotycki z przełomu XIX i XX w. Miejsce zaciętych walk 26 Dywizji Piechoty Armii "Pomorze" w 1939 r.

2. Cmentarz żołnierzy polskich poległych w bitwie.

Nieborów

Pałac Radziwiłłów w Nieborowie. Barokowa rezydencja wzniesiona u schyłku XVII w. wg projektu Tylmana z Gameren przez prymasa Polski Kardynała Michała Radziejowskiego, który nabył dobra w 1694 r. od Nieborowskich. Kolejnymi właścicielami dóbr byli: Towiańscy, Lubomirscy i Łochoccy. Następnie weszły w posiadanie Michała Kazimierza Ogińskiego, który w 1774 r. sprzedał majątek wraz z pałacem Michałowi Hieronimowi Radziwiłłowi i jego żonie, Helenie z Przeździeckich. Ostatnim właścicielem dóbr był książę Janusz Radziwiłł, który rezydował tu do lutego 1945 r.

Zespół pałacowo-parkowy w Nieborowie jest Oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie. Opodal pałacu, w dawnym budynku browaru, w 1881 r. Michał Piotr Radziwiłł założył manufakturę majoliki. Ceramika nieborowska produkowana była z miejscowej glinki. W dawnej malarni urządzono stałą wystawę mebli i ceramiki z różnych okresów funkcjonowania manufaktury. Między pałacem i manufakturą znajduje się Pawilon Myśliwski. Oprawę rezydencji stanowi ogród barokowy zaprojektowany u schyłku XVII w. oraz położony za kanałem park angielski.

http://www.nieborow.art.pl

Arkadia

Park romantyczny w stylu angielskim, tworzony w latach 1778-1821 w części wsi zwanej niegdyś Łupia. Na jego terenie wzniesiono sztuczne ruiny oraz staw z wyspami, które nadają niezwykły klimat „krainie szczęścia” wymyślonej przez właścicielkę okolicznych dóbr księżnę Helenę z Przeździeckich Radziwiłłową. W parku znajdują się nawiązujące do czasów antycznych: Świątynia Diany, Akwedukt Rzymski, Dom Murgrabiego, Przybytek Arcykapłana, Domek Gotycki z Grotą Sybilli, Łuk Kamienny zw. Greckim oraz Mur z Hermami. Głównym projektantem parku był Szymon Bogumił Zug, część projektów sporządzili Jan Piotr Norblin, Aleksander Orłowski, Józef Sierakowski i Henryk Ittar.

Do wzniesienia budowli wykorzystano wiele elementów kamieniarki, pochodzących z zamku prymasowskie[1]go w Łowiczu. Od 1945 r. park w Arkadii wraz z zespołem pałacowo-parkowym w Nieborowie są oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie. Neogotycki kościół parafialny pw. Matki Boskiej Bolesnej, wzniesiony w latach 1871–1883 z fundacji księcia Zygmunta Radziwiłła i ofiar tutejszych parafian. Konsekracja świątyni odbyła się w 1887 r.

www.nieborow.art.pl